Vincent Roossien

“Ze kunnen een raket naar de maan sturen, maar voor Dupuytren is er geen oplossing?”

Vincent Roossien uit Zuidlaren leeft al een aantal jaren met Dupuytren, maar laat zich daar zeker niet door tegenhouden. Hij is dol op klussen; zo bouwde hij een tv-wand in de woonkamer, toverde hij de zolder om tot slaapkamer van zijn dochter en binnenkort pakt hij de achtertuin aan.

In zijn vrije tijd geniet hij van gezellige momenten met zijn gezin, zoals samen zwemmen, naar de bioscoop of schaatsen. Wanneer de kinderen op bed liggen, ontspant hij graag met een potje gamen met vrienden. Tot nu toe gaat het klussen en gamen prima en heeft hij over het algemeen geen last van zijn aandoening. Inmiddels is hij twee keer geopereerd aan zijn rechterringvinger, waarvan de laatste keer afgelopen augustus, waarbij hij een huidtransplantaat kreeg.

Een Kleine Verwonding

Ongeveer vijf jaar geleden bleef Vincent met zijn ring achter een bouwhek haken, wat leidde tot een wond. Kort daarna merkte hij een knobbel op bij zijn vingergewricht (PIP), die steeds groter werd. Omdat hij veel sportte en zijn ring altijd af wilde doen, viel het hem op dat dit steeds moeilijker ging. Eerst werd gedacht dat dit door de warme zomerdagen kwam, maar na enkele weken lukte het hem met moeite de ring van zijn vinger te halen. Vermoedelijk heeft deze verwonding, samen met zijn genetische aanleg, het Dupuytren-weefsel geactiveerd.

Dupuytren komt voor in Vincent zijn beide families, maar niemand had er ooit van gehoord. Zijn overgrootvader had het ook, maar liet het nooit behandelen. Ook zijn vader heeft het inmiddels, maar hoeft zich ook nog niet te laten behandelen.

Van Knobbel naar Medisch Traject

Vincent begon zijn medische traject met een bezoek aan de huisarts. Na doorverwijzing naar een handfysiotherapeut werd hem geadviseerd zijn hand regelmatig te rekken en te strekken. Pas later bleek dat de knobbel Dupuytren-weefsel was. Helaas hielp de fysiotherapie niet, dus werd hij doorverwezen naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Ondanks verschillende scans bleef een duidelijke diagnose uit, wat hem steeds meer zorgen baarde. Zijn zwager en schoonzus, beiden pathologen in het ziekenhuis, hebben veel ervaring met weefselonderzoek. Dit gaf hem extra motivatie om aan te dringen op verder onderzoek. Uiteindelijk stelde het ziekenhuis voor om de knobbel via een korte operatie te verwijderen voor onderzoek. Op de dag van de operatie hoorde Vincent voor het eerst de term “Dupuytren” van de betreffende chirurg, waardoor de korte operatie niet door kon gaan

Waarom Googelen Vaak een Slecht Idee is

Na de diagnose werd hij naar huis gestuurd om een nieuwe operatie in te plannen. Zijn vrouw zocht op internet naar informatie over Dupuytren en Vincent besloot ook zelf te kijken. Vanaf het moment dat hij hoorde dat Dupuytren vaak terugkomt, vooral op jonge leeftijd, kreeg hij angstige gevoelens. Deelname aan Facebook-groepen waar mensen waarschuwden om niet te opereren, hielp ook niet.

De zorgen over mogelijke arbeidsongeschiktheid begonnen hem steeds meer te belasten en zijn doorgaans positieve instelling verdween volledig. Hij vroeg zich zelfs af: “Ze kunnen een raket naar de maan sturen, maar voor Dupuytren is er geen oplossing?”. Een maand later volgde de operatie voor Dupuytren, waarbij zijn vinger al een kromstand van 80% had. Hoewel hij eerder had gelezen over huidtransplantaties, dacht hij destijds nog: “Dat komt later wel, over een jaar of vijf.”

Accepteren dat je door moet

Uiteindelijk leerde hij te accepteren dat hij door moest met zijn leven. Inspirerende verhalen, zoals die van paralympisch atlete Fleur Jong en de positieve instelling van Hans Kazan, veranderden zijn mindset en gaven hem de kracht om niet bij de pakken neer te zitten.

In augustus 2024 onderging hij voor de tweede keer een operatie in het UMCG, uitgevoerd door prof. Werker. Het revalidatieproces verliep veel beter dan bij de vorige operatie. Vincent moedigt anderen aan om de stap naar een operatie zeker te overwegen.

Hij hoopt dat zijn verhaal anderen helpt en inspireert om met lotgenoten in gesprek te gaan en zich niet te laten beperken door hun aandoening. “Met Dupuytren kun je 100 jaar worden en er is goed mee te leven,” zegt hij. Hoewel hij uitkijkt naar nieuwe behandelingen zoals Anti TNF Alpha, blijft hij voorzichtig met opties zoals bestraling, vanwege het risico op schade aan gezond weefsel.