Datum interview 2024
Als je verlegen zit om wat positiviteit is een gesprek met Hans Kazan een regelrechte aanrader. “Ik ben gezond en gelukkig en ik voel me prima”, antwoord hij op de eerste oriënterende vraag van het interview. De voormalige illusionist staat tegenwoordig alleen nog in het theater voor inspiratiesessies waarin gebeurtenissen uit zijn eigen leven de kapstok zijn voor een boeiend maar vooral positief verhaal over vallen en opstaan en het omgaan met tegenslagen. Hans opereert al zo’n 25 jaar vanuit Spanje maar is nog regelmatig in Nederland om organisaties en bedrijven te laten delen in zijn positieve levensinstelling. Heel typerend is dat Hans de ziekte van Dupuytren, die hij al sinds zijn 17e onder de leden heeft, niet onder de tegenslagen schaart…..
Bak met droge rijst
Anderhalf jaar geleden heeft Hans zich nog een keer aan zijn linkerhand laten opereren door zijn Spaanse chirurg. Dat was inmiddels de vijfde operatie. “Ik was het eigenlijk niet van plan maar de linker ringvinger stond weer zo krom dat ik er te veel hinder van ondervond. En mijn chirurg is van mening dat een operatie waarbij de strengen en de knobbels worden verwijderd nog steeds de beste remedie is.” In de periode na de operatie gebruikte Hans net als bij voorgaande operaties de bak met droge rijst als oefentherapie. “Als ik langs de bak loop steek ik mijn hand er in en maak een knijpende beweging. Zo onderhoud ik de soepelheid in mijn vingers.”
Zo’n operatie is overigens niet niks, stelt Kazan. “Het lijkt zo simpel, even wat omhulsels van pezen weghalen maar het is echt een precisiewerkje. Daarvoor moet je echt bij een gespecialiseerde chirurg zijn. En je moet ook niet langer dan nodig blijven rondlopen met pijnlijke kromme vingers. Als een ingreep nodig is, doe dat dan ook”, spreekt hij denkbeeldig lotgenoten toe.
Beetje vrolijkheid
Kazan is zelf niet actief bezig met zoeken naar alternatieve behandelingen. “Ik volg het wel een beetje, ik lees er soms wat over. Dat ze nu onderzoek doen naar radiotherapie vind ik interessant. Maar ik heb nog geen overtuigende verhalen gehoord over andere ingrepen dan die operatie die ik zelf een paar keer heb gehad. Als Dupuytren patiënt moet je het tot nu toe hebben van herstelwerk. De oorzaak is nog niet bekend.”
Naast (eventuele) medische ingrepen is ook je persoonlijke instelling van grote invloed bij het omgaan met de ziekte, denkt Kazan. “Acceptatie is heel belangrijk. Dat kan overigens best lastig zijn, zeker als je een ernstiger of progressievere vorm hebt. Maar het helpt. En het is heel belangrijk dat je na de diagnose nadenkt over hoe je verder wilt. En dan het liefst met een beetje vrolijkheid. Ik heb de ziekte nu al zo’n 55 jaar en ik heb het nooit iets in de weg laten zitten. Niet in mijn goochelaarsperiode en ook niet in mijn huidige bestaan. Ja, na zo’n operatie heb je een paar maanden een beetje last. Maar verder is het voor mij niet iets om over te zeuren. Ik probeer gewoon altijd te focussen op wat ik heb en niet op wat ik mis.”